"Wij" vertrekt vanuit "ik". "Wij" is dus geen tegen-reactie op de indivdualisering, het ego-centrisme, het egoïsme, de zelfzucht die deze maatschappij voor een groot stuk vormgeven. Zonder "ik" is er geen "wij". We leven in een maatschappij die jarenlang mensen tot individuen heeft gemaakt, zodat we allemaal op ons eigen eilandje zitten. Dat is een vertrekpunt. Wat "wij" wel is, is een aanvulling, een vervollediging van dat "ik". Omdat veel problemen terug te voeren zijn tot dat reduceren tot "ik". En tot het beperkende reductionisme zelf. En tot pragmatisme - zie elders - waarbij "jij" kiest wat "jij" buiten beschouwing laat - en dat niet zelden een bepaalde tijd later als een boemerang terugkomt. "Wij" vertrekt van het idee dat alles en iedereen verbonden is, zichtbaar (wanneer jij met je auto CO2 uitstoot, heeft dat impact op heel veel mensen buiten jezelf) maar ook onzich...
"Als 'wij' het niet doen, gebeurt het gewoonweg niet" Het is tijd om "groepen" te vormen. Die groepen kunnen gebaseerd zijn op de "affinity" groups uit het directe activisme denken - waarbij je alleen spreekt met mensen die je ten volle vertrouwt - die groepen kunnen gebaseerd zijn op "consensus" - iedereen is het eens - of op "consent" - niet iedereen is het eens, maar er wordt voor een aanvaardbare utikomst gekozen. Groepen gelijken heel sterk op Objecten uit object-georienteerd programmeren: een object is een element, dat bestaat uit andere elementen. Elk element heeft een aantal capaciteiten en een aantal noden. Elementen zijn met elkaar verbonden. Groepen nemen input en randvoorwaarden, en zetten die om in (interne en externe) diensten en output. In de kern kan ODS-N een spoor vormen: Groepen worden gevormd, waarbij geObserveerd wordt, wie wat kan en wil doen, kan en wil bijdragen. Er wordt geObserveerd wat er dient te g...
Comments
Post a Comment